Ebeveyn Tutumlarının Çocuk Üzerindeki Etkisi

 

1.Otoriter anne- baba

Anne babanın gözleri sürekli çocuklarının üzerindedir. Çocuk her kuralla uymak zorundadır, hata yapma fırsatı verilmez.  Aile cezayı iyi bir ders olsun, bir daha hata yapmasın mantığı ile verir ve bu cezalar genelde çocuğa göre ağır cezalardır.

Otoriter bir aile de yetişen çocuklar; Stresli, tedirgin, öz güveni düşük,  Pasif, silik, çekingen ve kolay başkalarının etkisi altında kalabilir.

2.Serbest anne -baba

Aile doğruyu ve yanlışı çocuğunun yaparak, yaşayarak öğrenmesi ister, çocuğa neyi yapması veya neyi yapmaması konusuna net bilgi vermez. Aile denetimden uzak ve  müdahale etmez.

Bu çocuklar

Devamlı birlerinden hizmet beklerler, her istediklerine yapılmasını ister. Reddedici tutum sergiler.. Başkalarının dikkatini çekmeye çalışırlar,

3. İlgisiz ve kayıtsız Anne Baba

Çocuk anne ve babayı rahatsız etmediği müddetçe, çocukla ilgili problem yoktur, ancak farklı bir durum yaşanırsa o zaman çocuk ile ilgili gündem oluşur.

Bu çocuklar dikkat çekmek için etrafına zarar verebilir. Sosyal gelişiminde gecikme ve saldırganlık gözlenebilir.. Bencil ve şımarık olur. Muhakeme yeteneği gelişmez. Neyi yanlış neyi doğru yaptığı farkında olamayabilir

4. Dengesiz ve kararsız Anne -Baba

Aynı davranışı kimi zaman normal karşılarken kimi zaman da çocuğu cezalandırabilir. Baba otoriter ve baskıcı iken anne koruyucu bir tavır sergileyebilir veya tam tersi. Anne ve baba farklı disiplin anlayışı geliştirebilirler.

Bu çocuklar Aşırı isyankar ya da aşırı boyun eğici olabilirler, kaygılı, güvensiz bir kişilik sergileyebilirler, karar vermekte güçlük yaşarlar. Çocuk inatçı, hırcın olabileceği gibi içine kapalı olabilir.

5. Aşırı koruyucu Anne -Baba

Geç kavuşulan, aşırı istenilen, tek çocuk, tek erkek veya kız çocuk gibi çocukları genelikle abartılmış sevginin odak noktası olurlar. Aile tarafından çocuğun her çağırasına cevap verilir.

Çocuğun büyüdüğü, olgunlaştığı  kabul edemez. Bu çocuklar Aşırı bağımlı, öz güveni gelişmemiş, sosyal gelişimi zedelenmiş, toplum tarafında kabullü zordur.

6.Reddedici anne -baba

çocuk genellikle hiç beğenilmez ve hep yaptığı devamlı eleştirilir. Neredeyse çocuğa baskı yapmak için her türlü fırsatı kollanır. Çocuğun iyi ve olumlu yönlerinden çok çocuğun devamlı kötü ve olumsuz yönleri üzerinde durulur. Bu çocuklar Kaygılı ve güvensizdirler, tutarsız bir kişiliktedir, suç işlemeye meyillidirler, insanlarla iyi ilişki kuramazlar,

7.Mükemmeliyetçi   Anne -Baba 

Çocuklarından yüksek başarı beklerler, her alanda çocuklarının kapasitelerini zorlarlar. Çocuğun eksik olan kısmı olma olasılıyı kabul edemezler.   Çocuğun yanlış yapma hakkı yoktur. Bu çocuklar Aşırı titiz ya da tam tersi dağınık çocuklardır, kendilerine güvenleri düşüktür, başarısızlığa uğradıklarında kolayca  hayal kırıklığı yaşarlar, yanlış yapmaktan korkar, sürekli iyi bir imaj sergilemek ve hep en iyi olma caba içindedirler.